Nëse nuk e pranon propozimin franko-gjerman për Kosovën, Serbia do të përballet me ndërprerjen e integrimeve evropiane, tërheqjen e investitorëve dhe një sërë masash që do të na dëmtojnë, paralajmëroi presidenti serb Aleksandar Vuçiq në fjalimin e tij. Bashkëbiseduesit e “Nova” kanë qëndrime të ndryshme për njoftimet e tij – ndërsa disa pretendojnë se Vuçiqi është mjeshtër i spinit politik dhe se duhet pasur kujdes në ritregimin e negociatave, të tjerë thonë se kjo nuk është një maskaradë tjetër e Vuçiqit, por se ky skenar ishte shkruar nga perëndimi.
Aleksandar Vuçiq fillimisht e njoftoi publikun papritur se e pranon konceptin e marrëveshjes franko-gjermane, për të zbuluar para qytetarëve disa ditë më vonë se çfarë do të ndodhë nëse ne nuk e pranojmë atë. Paralajmërimet që erdhën nga presidenti i vendit, të cilat gjoja ia kanë përcjellë përfaqësuesit e Gjermanisë, Francës, SHBA-së dhe Italisë, si dhe ndërmjetësi evropian në dialog Miroslav Lajçak, nuk janë aspak naive. madje e pazakontë në diplomaci.
Erdhën ‘pesë’ dhe në atë takim fjalia e dytë që më komunikuan ishte ‘duhet ta pranoni këtë plan dhe nëse nuk e pranoni, sepse ne besojmë se duhet pranuar, do të përballeni me ndërprerjen e planit. Procesi i integrimit evropian, tërheqja e investimeve, masa gjithëpërfshirëse në kuptimin politik dhe ekonomik që do t’i shkaktojnë dëme të mëdha Serbisë”, tha Vuçiq.
Gjithçka që na ka përcjellë Vuçiq në adresën e tij duket si ultimatum dhe një pjesë e opinionit dyshon se “pesëshja e madhe” e kushtëzoi Serbinë me Kosovën pikërisht në këtë mënyrë.
Bodo Weber, analist politik dhe bashkëpunëtor i lartë i Këshillit për Politikat e Demokratizimit (DPC) nga Berlini, thotë për “Nova” se duke qenë se negociatat janë sekrete dhe se Vuçiq është një mjeshtër i spinit politik, ai do të ishte “shumë i kujdesshëm për të marrë atë të Vuçiqit. ritregime të gjatë negociatave si një gjë e natyrshme”. Weber kujton se Vuçiq e ka shpjeguar refuzimin publik të versionit të parë të propozimit (francezo-gjerman) me refuzimin e ulëses së Kosovës në OKB, dhe se kjo nuk ishte pjesë e draftit të parë dhe as versionit aktual.
“Pra, më duket se nuk e dimë se çfarë gjoja ka pranuar Vuçiq në bisedën me pesëshen – a e ka pranuar propozimin si kornizë negociatash apo plan si të tillë? Unë personalisht dyshoj se ai e ka pranuar planin në tërësi – sepse pse do ta ndryshonte politikën aktuale, e cila bazohej qartë në shmangien e presionit perëndimor në lidhje me Kosovën, për të vonuar procesin e negociatave në një kohë kur negociatorët perëndimorë po vijnë nga Prishtina, ku ata padyshim që nuk arriti të arrijë një përparim”, thotë ai.
Weber thotë se ajo që Vuçiq ka arritur sigurisht është se ka kthyer perceptimin perëndimor dhe se perceptimi i përgjithshëm tani është se Beogradi është konstruktiv dhe se Prishtina dhe Kurti janë ata që pengojnë.
“Prandaj, dorëzimi i supozuar i Vuçiqit përballë presionit të madh nga Perëndimi mund të jetë gjithashtu një manovër taktike, ku presioni nuk ishte aq i madh sa përfaqëson presidenti”, beson Weber.
Për pasojat e mospranimit të marrëveshjes, Weber thekson se duhet parë nëse do të arrihen, si dhe kush do të jetë përgjegjës nga pikëpamja e negociatorëve perëndimorë nëse përfundimisht dështojnë.
