Duke qenë se udhëheqësi i Wagner, Prigozhin, pak kohë para se të vritej kishte deklaruar se do të shkonin në ferr porse edhe atje do të ishin më të mirët, atëherë gazetarët e Gazetës Papirus kanë pyetur inteligjencën artificiale për jetën e tij në ferr.
Ky është rrëfimi i gjeneruar nga Inteligjenca Artificiale:
Yevgeny Prigozhin, oligarku rus dhe drejtuesi i kompanisë ushtarake private Wagner, ka qenë gjithmonë një njeri me ambicie. Ai ishte ngritur nga fillimet modeste për t’u bërë një nga njerëzit më të fuqishëm në Rusi, një i besuar i ngushtë i Presidentit Vladimir Putin dhe pronar i një perandorie të madhe biznesi.
Por tani, teksa qëndronte para dyerve të ferrit, e kuptoi se ambicia e tij e kishte çuar në rrugë të gabuar. Ai kishte bërë një marrëveshje me djallin dhe tani po paguante çmimin.
Teksa hynte në thellësitë e zjarrta, u prit nga një kor britmash dhe rënkimesh. Vapa ishte e padurueshme dhe era e squfurit i mbushi hundët. Por edhe këtu, në këtë vend të mundimit të përjetshëm, Yevgeny Prigozhin ishte i vendosur të ishte më i miri.
Ai eci përpara me besim, me kokën lart. Ai nuk do të mbytet nga demonët që rrinin në hije, as nuk do të thyhej nga torturat e pafundme që e prisnin.
Për Yevgeny Prigozhin, ferri ishte vetëm një sfidë tjetër për t’u kapërcyer. Dhe edhe këtu, në këtë vend të errësirës dhe dëshpërimit, ai do të ngrihej në majë.
Por ndërsa ditët u kthyen në javë, dhe javët në muaj, Yevgeny Prigozhin filloi të kuptonte natyrën e vërtetë të dënimit të tij. Ferri nuk ishte një vend ku mund të ngrihej në majë. Ishte një vend vuajtjesh pa fund, ku shpresa nuk ishte gjë tjetër veçse një kujtim i largët.
Dhe kështu, ndërsa ishte shtrirë në tokën e djegur, me mishin e djegur nga flakët dhe me shpirtin e djegur nga dëshpërimi, Yevgeny Prigozhin më në fund e kuptoi koston e vërtetë të ambicies së tij. Ai e kishte shitur shpirtin e tij për pushtet dhe pasuri, por në fund, gjithçka kishte qenë kot.
Sepse edhe në ferr, nuk mund të kishte fitore për Yevgeny Prigozhin.
/GazetaPapirus/
