Më 16 maj të vitit 1999, në rrethana ende të pandriçuara, është zhdukur Ukshin Hoti.
Edhe pse në burg, Shabani thotë se ka pasur fatin ta njohë nga afër Hotin duke qëndruar nëpër qelitë e burgut të Mitrovicës, Nishit dhe Dubravës.
“Fatkeqësisht kam pasur fatin ta takojë në burg, kurse fatmirësisht kom pasur fatin ta njohë për së afërmi duke qëndruar nëpër qelitë e burgut së bashku”, ka thënë ai.
Shabani për Radio Dukagjinin ka thënë se Ukshin Hoti gjithmonë ka qëndruar stoik dhe asnjëherë nuk është përkulur para gardianëve kur e maltretonin atë dhe të burgosurit e tjerë.
“Kemi përjetuar ato torturat shtazarake nëpër burgjet serbe, kur na kanë sjellë në burgun e Nishit, kanë qenë dy kordona, që mesin e atyre kordonave është dashur me depërtu të gjithë të burgosurit politik që ishim aty. I vetmi ishte Ukshin Hoti i cili nuk e ka përkul kokën fare, domethënë nuk e ka mbrojtur as kokën po ka qëndruar vertikalisht. Na ka befasuar me qëndrimin e tij, duke ditur qëndrimin e tij, intelektualin e tij, na ka dhënë shpresë e motiv, kjo ishte diçka që do të mbetet e paharruar”, ka thënë Shabani.
Shabani, tregon se Hoti gjithmonë ka pasur torturë më të veçantë nga gardianët, sidomos torturë psiqike.
Për herën e fundit me shokun e qelisë, u takuan më 16 maj 1999.
“Fatkeqësia më e madhe ishte që më 16 maj 1999 ka qenë ditë e diel. Erdhën gardianët që e morën nga burgu ku qëndronte me ne. Për ne ishte befasi se mendonim që do ta lironin të hënën se të dielën ishte pushim, nuk punonte asgjë. Por, ne të burgosurit na ka lënë shumë me shpresa, shpresa na ka mbajt, se ne shpresonim që atë ditë kur e kanë marr profesorin e nderuar, kemi menduar që mos ka ardhur një organizatë joqeveritare humantiare dhe e ka tërhequr parakohe, por më vonë e kemi kuptuar që kjo nuk ishte e vërtetë ata e kishin marrë dhe fatkeqësisht nuk dihet për fatin e tij”, ka thënë ai.
