Me siguri të gjithë e njihni filmin vizatimor të njohur të Disney-t “Pinocchio” për kukullën që dëshiron dëshpërimisht të bëhet një djalë i vërtetë. Ky klasik i animuar i vitit 1940 ka të bëjë me marangozin Geppetto, një plak të varfër, i cili në vetminë dhe dëshirën e tij për t’u bërë baba, vendos të bëjë një kukull prej druri.
Një mbrëmje, kur kukulla ishte gati dhe plaku Geppetto kishte shkuar në shtrat, në qiell u shfaq një yll i pazakontë që përmbushte dëshirat, shkruan Istoriski zabavnik.
Ylli ishte në fakt një zanë që dëgjoi mallin e burrit dhe vendosi t’ia plotësonte dëshirën. Ajo e ringjalli Pinokun dhe i caktoi një kriket të vogël që të kujdesej për të. Për t’u bërë një djalë i vërtetë, ai duhej të provonte vlerën e tij. Sidoqoftë, përralla origjinale e shkruar nga Carlo Collodi në 1880, e titulluar Aventurat e Pinocchio-s, tregon një histori krejtësisht të ndryshme.
Disney me përvojë e dinte se historia origjinale e një djali që u torturua dhe pothuajse u vra për shkak të karakterit të tij, nuk ishte diçka që fëmijët donin ta shikonin dhe të mësonin. Ndaj dhe u vendos që historia të zbutej dhe të “mbështillej me celofan”. Pinoku i tij është viktimë e një shoqërie të keqe, por falë zemrës së tij të pastër ai arrin të kapërcejë të gjitha pengesat, të fitojë dashurinë e Geppetto-s dhe të bëhet një “djalë i vërtetë”.
– Pinocchio nuk mund të jetë një horr, ai duhet të jetë dashamirës dhe pranues ndaj fëmijëve në mënyrë që ta “shes” më lehtë historinë, shpjegoi Walt Disney para premierës së spektaklit të tij të animuar.
Qëllimi i tregimit të Collodi ishte të tregonte se sa e vështirë është të jesh prind i një djali të pabindur dhe libri trajton pasojat e lëvizjeve të gabuara të personazhit kryesor Pinocchio dhe vuajtjet që ato vendime i shkaktojnë babait të tij.
Collodi nuk ishte kurrë prind dhe historia e tij nuk ishte e bukur. Kukulla në tregim paraqitet që në fillim si një “grabitës i keq dhe një djalë i mjerë”.
Përralla origjinale e Pinokut ishte në fakt një pasqyrim i filozofisë së rritjes së fëmijëve të shekullit të 18-të. Fillimi i të ashtuquajturit “edukim social” ishte Jean-Jacques Rousseau dhe ideja e tij kryesore ishte domosdoshmëria që fëmija të përballej me “pasojat natyrore” të mosbindjes.