Të jetosh do të thotë të përballesh me çdo lloj sfide, me të panjohurat, me të papriturat, që ndoshta ti nuk i ke paramenduar asnjëherë. S’ke si tu shmangesh duhet të ballafaqohesh.
Zgjidhja është veprimi logjik, vullneti, toleranca, mirëkuptimi e ndonjëherë edhe frymëzimi. Me karakterin, edukimin dhe përvojen jetësore do t’i bësh ballë jetës. Atëherë vlera jote shpirtërore do të ndikohet nga ajo se çfarë e the, dhe thua me vete, mos ndoshta ende s’jam gati të jem dakort me atë se çfarë sjell jeta!?
Jeta eh pra… jeta është një rrugë e gjatë deri te vdekja, e vdekja është rruga e vuajtjeve dhe e gëzimeve që sjell jeta.
Të thuash jetë, nuk është vetëm një fjalë e kotë, mirëpo kur e thua këtë ty të duhet të aktrosh, e jo çdo lloj aktrimi, por atë që ta servir jeta dhe detyrimisht t’i jep kontribut në atë se çfarë je dhe çfarë do të jesh. Të jesh ai person që vërtetë je, është paksa e vështirë sepse ndonjëherë del nga vetja, të duhet çdo ditë të marrësh një maskë tjetër siç mu desh mua një ditë, sepse vërtetë jam një person i ashpër dhe vetjak, mirëpo për shkak të shoqërisë u shtira kinse isha një njeri shumë i dashur dhe me zemër të madhe, e këtë e bëra pasi në mëngjes vendosa maskën qe më duhej dhe mu pershtatej mua dhe përfundova atë ditë që për mua ishtë fare e lehtë sepse isha mësuar duke u shtirur e ndërruar pamje, e këtë e bëja vetëm e vetëm që askush mos ta kuptonte atë njeriun e vogël brenda vetes, ndjenjën që askush deri më tash sdoli të ma tërheqë dhe ta ngjall personin e dytë brenda vetes.
Pyes veten pse nuk mund ta shprehë lirshëm atë se çfarë e ndjejë në shpirtë, ndoshta është një frikë që s’po e kuptoj dot, që s’mund ta konceptoj sepse për të duhet ta ndjesh me të vërtetë.
Duhet të punosh për të jetuar, dhe të jetosh për të punuar, ky është pik synim për ju që i hapni sytë në mëngjes pa kurrëfar shprese dhe kur e lexon e analizon këtë të jep kurajë dhe besim që habitesh me veten e thua a jam unë kjo vërtetë. Po vërtetë ti je, që ti se prisje e unë se shpresoja, pra është ajo se çka ne të gjithë do ta arrijmë me mund dhe guxim.
E ti që po më dëgjon, po pyet kjo vajzë a vërtetë ka përjetuar një gjë të tillë. Po, une them sepse në të kundërtën do të isha person pak më ndryshe, me ndjenjë dhe shpirtë njerëzor, me kapitujt e ëndërrave që spo i kupton askush sepse vetë i thura dhe vetë do t’i realizojë.
