Kryetari i PDK-së, Memli Krasniqi ka lartësuar figurën e Haxhi Thaçi, babait të ish-presidentit Hashim Thaçi.
Krasniqi u shpreh se Haxhi Thaçi ishte një baba që mishëroi sakrificën duke krijuar një lider historik.
”Me ndarjen nga jeta të Haxhi Thaçit, ne nuk vajtojmë vetëm një baba; ne nderojmë një figurë jete që mishëroi sakrificën, mësimet e së cilës formësuan historinë dhe busulla e moralit të të cilit krijoi një LIDER historik”, ka shkruar Krasniqi.
Postimi i plotë:
Lamtumirë, baca Haxhi!
Baballarët janë arkitektët e padukshëm të fateve tona. Ata janë shtyllat mbi të cilat ndërtojmë ëndrrat tona, rojet e heshtura që mbajnë mbi supe barrën e së ardhmes sonë.
Prandaj, kur një baba largohet nga kjo botë, ai nuk lë pas thjesht një familje në zi, ai lë pas një trashëgimi, një testament të karakterit të tij, të skalitur në jetët e atyre që ai ka rritur, në vlerat që ai ka ngulitur, në vizionin që ka transmetuar.
Me ndarjen nga jeta të Haxhi Thaçit, ne nuk vajtojmë vetëm një baba; ne nderojmë një figurë jete që mishëroi sakrificën, mësimet e së cilës formësuan historinë dhe busulla e moralit të të cilit krijoi një LIDER historik.
Në një bisedë me të birin e tij, Hashim Thaçin, pas një aksioni të vitit 1992, Haxhi Thaçi tha fjalë që sot qëndrojnë si një parim udhëzues për të gjithë ata që e kuptojnë peshën e përgjegjësisë dhe çmimin e lirisë. Me një mençuri të gdhendur nga përvoja, ai i kishte thënë të birit:
“Biri im, e di që je futur thellë në punë të rënda. Por ki kujdes, për veten dhe më shumë për shokët e tu. Për Serbinë, mos u mërzit. Mos u korit.”
Këto nuk janë thjesht fjalët e një babai, po jehona e brezave të tërë të baballarëve shqiptarë, të cilët e dinin se jeta nuk jetohet për veten, por për një qëllim më të lartë.
Haxhi Thaçi nuk rriti vetëm një djalë. Ai formësoi një udhëheqës, një çlirimtar, një njeri që do të qëndronte në ballë të luftës për lirinë e Kosovës.
Vlerat e tij, mësimet e tij, dinjiteti i tij i heshtur, këto janë forcat e padukshme që e udhëhoqën Hashim Thaçin të bëhej një shtyllë e historisë sonë kombëtare.
Kosova u bekua me një udhëheqës, sepse fillimisht u bekua me një baba që besonte në detyrën e shenjtë të shërbimit ndaj popullit të tij.
Prandaj, edhe sot, ku padrejtësisht dhe fatkeqësisht mungon Hashim Thaçi, përcjellim ngushëllimet dhe përshëndetjet më të sinqerta: President, babai ishte krenar me ty!
Historia e Bacës Haxhi është historia e shumë baballarëve në Kosovë, të cilët, përmes dekadave të shtypjes dhe vështirësive, ushqyen tek fëmijët e tyre një shpirt të pathyeshëm.
Është historia e atyre që, me asgjë tjetër veç vendosmërisë, i mësuan bijtë dhe bijat e tyre se dinjiteti nuk dorëzohet kurrë, se shpresa nuk shuhet kurrë dhe se liria është trashëgimia më e çmuar.
Pavarësia jonë, shteti ynë, vetë kombi ynë qëndron sot mbi themelet e palëkundura të ndërtuara nga këta burra.
Nga baballarët që udhëzuan pa kërkuar, që sakrifikuan pa hezituar, që deshën pa kushte.
Largimi nga jeta i Haxhi Thaçit lë një zbrazëti të madhe, por gjithashtu lë pas një mësim të përjetshëm: se arritja më e madhe e një babai nuk është suksesi i tij personal, por forca, karakteri dhe trashëgimia që ai lë tek fëmijët e tij.
Dhe, si një testament i fundit i dashurisë prindërore, Baca Haxhi la pas një mesazh të pashkruar në ditët e fundit të jetës së tij: Ai priti! Priti me durim dhe forcë, derisa i biri të mbërrinte pranë tij.
Sepse një baba nuk largohet kurrë nga kjo botë pa i dhënë lamtumirën e fundit djalit të tij.
Prandaj, sot, le ta nderojmë atë jo vetëm me fjalë, por me vepra. Le të përpiqemi të mishërojmë vlerat për të cilat ai qëndroi. Le të çojmë përpara trashëgiminë e tij duke siguruar që shteti për të cilin ai dhe shumë të tjerë sakrifikuan të vazhdojë të ngrihet, më i fortë dhe më i bashkuar.
Ngushëllime familjes Thaçi. Ngushëllime të gjithëve. Baca Haxhi u prehtë në paqe!
